ภาพตกแต่งก่อนและหลังการแต่ง

ทักษะการตัดต่อภาพ

ภาพต้นแบบภาพที่ 1

ภาพต้นแบบภาพที่ 2

ภาพต้นแบบภาพที่ 3

ภาพจากการตัดต่อที่สำเร็จแล้ว

ภารกิจช่วงปิดภาคเรียนที่1

กิจกรรมตอนปิดภาคเรียนที่ 1

        ก่อนอื่นก็ขอสวัสดีทุกท่านค่ะ  ค่ะระหว่างช่วงปิดภาคเรียนที่ 1วันที่ 15 ตุลาคม 2555  ถึง วันที่ 1พฤศจิกายน 2555   หลายคนอาจมีโอกาสกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดของตนหรือมีโอกาสไปเที่ยวกับครอบครัวหรือไปที่ต่างๆ ก็ถือเป็นโอกาสที่ดีสำหรับเพื่อนๆแต่ละคน  ส่วนดิฉันนั้นหลังจากปิดการเรียนการสอนแล้วนั้น  ดิฉันได้มีโอกาสอยู่ช่วยจัดเตรียมงานชุมนุมครูคำสอนระดับชาติครั้งที่ 4 ณ วิทยาลัยแสงธรรม มีผู้เข้าร่วมในงานนี้ประมาณ 760 คน  ก็ถือเป็นโอกาสที่ดีที่ดิฉันได้ฝึกฝนตนเองในการจัดเตรียมงานในฐานะที่เป็นนักศึกษาครูคำสอน จึงได้ช่วยจัดกิจกรรมต่างๆที่ทางคณะจัดให้ พร้อมทั้งมีหน้าที่ช่วยดูแลวิทยากรที่มาให้การอบรมต่างๆตามแต่ละหัวข้อนั้น และนอกเหนือจากนี้ดิฉันและเพื่อนๆอีกหลายคนช่วยทุกอย่างที่สามารถทำได้ไม่ว่าดูแลเรื่องการบริการบรรดาคุณครูที่มาคอยแนะนำสถานที่ต่างๆ รวมทั้งด้านอาหารการกิน ทั้งนี้เพื่อความสะดวกและความเป็นระเบียบ  ก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ยิ่งใหญ่ครั้งหนึ่งสำหรับดิฉันที่ได้มีโอกาสดีๆเช่นนี้ค่ะ

    หลังจากจบงานชุมนุมครูคำสอนแล้วดิฉันได้เดินทางกลับบ้านของดิฉันที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน จึงใช้เวลานี้กลับไปอยู่กับคุณพ่อคุณแม่และญาติพี่น้อง ซึ่งนานๆจะมีโอกาสได้พบปะกันที เพราะว่าต่างคนต่างอยู่กับบ้านของตนส่วนบรรดาน้องๆหรือหลานก็ไปศึกษาเล่าเรียนในเมืองกลับมาเจอกกันช่วงปิดเทอมพอดี ก็รู้ดีใจที่ได้อยู่บ้านของตน  และที่สำคัญสำหรับเดือนตุลาคมนั้นทางบ้านก็ถือว่าเป็นเดือนพิเศษ ถ้าทางด้านความเชื่อคือ เดือนแม่พระ ต้องมีการสวดสายประคำตามบ้านทุกคืนและที่สำคัญสุดคือเป็นฤดูเกี่ยวข้าวพอดีเลยค่ะ นับว่าเป็นความโชคดีหรือโชคร้ายก็ไม่รู้ซิค่ะ ดิฉันจึงได้ไปเกี่ยวข้าวลงแขกกับชาวบ้านแถบทุกวันทั้งสนุกและเหนื่อยๆมากๆค่ะ  จากที่ไม่ค่อยมีโอกาสทำเท่าไรแต่พอกลับมาครั้งนี้เลยได้ทำเต็มที่ ทำให้ดิฉันได้รับรู้ถึง ความรู้สึก และความยากลำบากของชาวนาในการที่จะได้ข้าวแต่ละเม็ดมานั้นมันยากลำบากเพียงใดและต้องใช้เวลานานกว่าจะได้มา จากความเหนื่อยและความลำบากนั้นทำให้ดิฉันได้รู้คุณค่าของข้าวที่ทานมากขึ้นและนึกถึงพระวาจาที่ว่า
 “ข้าวในนามีมาก แต่คนงานมีน้อย” จริงอย่างที่มีตรัสไว้ในพระวรสารเลยค่ะ

และนอกจากนี้ ดิฉันยังได้มีโอกาสไปสวดสายประคำตามบ้านของคริสตชนในหมู่บ้าน จึงถือเป็นโอกาสเยี่ยมบรรดาคุณตาคุณยายและเพื่อนๆในหมู่บ้านซึ่งถือเป็นโอกาสที่ดีที่ดิฉันได้เจอกับเพื่อนๆ ที่ไม่ได้เจอกันนาน ต่างคนต่างไดเล่าประสบการณ์มาแลกเปลี่ยนกัน ก็สนุกดีค่ะ  การกลับไปเยี่ยมบ้านครั้งนี้เป็นอีกช่วงเวลาสั้นๆที่เต็มไปด้วยความสุขและความสนุกสนานสำหรับดิฉันค่ะ

ประวัติส่วนตัว

สวัสดีค่ะดิฉันว่าเรามาทำความรู้จักกันก่อนนะค่ะ  ก่อนอื่นก็ขอแนะนำตัวก่อนนะค่ะดิฉันชื่อนางสาวโศรดา ภาคภูมิอนันต์ ชื่อเล่นสากลว่า “nicky” ค่ะ แต่สงสารเพื่อนๆไม่อยากทรมานเพื่อนในด้านการออกเสียงเรียกชื่อและเพื่อความสุขของเพื่อนๆ ฉะนั้นไม่ต้องแปลกใจนะค่ะ เพื่อนๆมักชอบเรียกว่า “ผี(น่ารัก)” ได้ยินชื่อแล้วก็อย่าพึ่งตกใจล่ะกันนะ  หน้าตาไม่น่ากลัวรับรองไม่หลอกใคร แต่มักมีคนชอบหลงแฮะ (ฮิฮิ)  เกิดเมื่อวันที่ 3 มีนาคม 2533 ปัจจุบันอายุ 22 ปี หากเพื่อนๆต้องการไปพักกายพักใจสามารถแวะไปได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงที่ บ้านห้วยห้า หมู่ 2 ต.ห้อยห้อม อ.แม่ลาน้อย จ.แม่ฮ่องสอน 58120 ซึ่งเป็นบ้านเกิดของดิฉันเอง ที่บ้านของดิฉันก็เป็นครอบใหญ่ ดิฉันมีพี่น้องทั้งหมดเก้าคน เห็นดิฉันตัวเล็กๆน่ารักๆอย่างนี้เพราะดิฉันเป็นคนที่แปดมีน้องสาวอีกหนึ่งคนซึ่งกำลังเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6  ดิฉันเรียนอนุบาลและชั้นประถมที่บ้านห้วยห้า จ.แม่ฮ่องสอน  เรียนมัธยมต้นที่ ร.ร.เจ้าฟ้าอุบลรัตน์ มัธยมปลายที่ ร.ร เซนต์โยเซฟนครสวรรค์หลังจากนั้น ดิฉันเคยมีประสบการณ์สัมผัสชีวิตนักนวชคณะภคินีแพร่ธรรมแห่งพระนางมารีย์นิรมลเป็นเวลาหนึ่งปี แล้วเข้าเรียนคำสอนหลักสูตรสองปีที่ศูนย์คำสอนสังฆมณฑลเชียงใหม่(แม่ริม)แล้วจึงมีโอกาสได้เข้ามาเรียนที่แสงธรรมจนถึงทุกวันนี้
ดิฉันจึงชอบความสนุกสนาน เป็นคนร่าเริงแจ่มใสเพราะได้อยู่กับเพื่อนๆที่น่ารักทุกวันนี้ และที่ทุกวันนี้ดิฉันได้มาพบกับเพื่อนๆ เพราะความรักของพระเจ้านั่นเองที่เป็นหนทางที่นำดิฉันให้ได้มาเรียนที่วิทยาลัยแสงธรรม เพื่อฝึกฝนตนเองในการเป็นครูคำสอน เพื่อเผยแพร่เรื่องราวของพระเยซูเจ้าให้พี่น้องคริสตชนที่กำลังรอคอยความหวังอยู่

สำหรับตัวดิฉันเองเป็นคนพูดน้อย   ร่าเริงแจ่มใสถึงแม้หน้าตาไม่ดี แต่ใจดีนะค่ะ มีอะไรสงสัยก็ทักทายพูดคุยได้นะค่ะ ฮิฮิ   เป็นคนชอบสนุกสนาน   แต่เป็นคนใจร้อนนิดสสนึง  แฮะๆคงไม่ว่ากันนะ ก็บางครั้งชอบแซวบ้าง ก็แค่อยากให้เพื่อนๆหรือคนรอบข้างมีความสุขอ่ะนะ ฮิฮิ   โอเครู้จักกันพอสมควรแล้วนะค่ะ

ทีนี้ดิฉันอยากบอกความรู้สึกในใจแก่ทุกคนว่า ดิฉันภูมิใจและมีความสุขที่มาได้มารู้จักกัน  เป็นแผนการของพระที่ทำให้เราได้มาเรียนด้วยกัน เพื่อทำงานของพระ ภูมิใจที่พระประทานโอกาสดีๆแก่ดิฉัน ไดด้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างโดยที่ไม่ค่อยมีใครเห็นคุณค่าและรู้จัก การศิษย์ของพระนั้นแม้บางครั้งอาจเจอกับความยากลำบากบ้าง แต่ดิฉันเชื่อว่าพระองค์ทรงเคียงเราเสมอ เพียงแต่พระองค์ไม่เคยตามใจเราเหมือนอย่างที่เรารีบร้อนนั่นเอง ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนๆๆทุกคนที่สละตนเองเพื่องานของพระ 

ขอพระเจ้าอวยพรค่ะ     "ขอบคุณค่ะ"